Op de elektrische fiets naar Santiago de Compostella

Hieronder het eerste verslag betreffende Santiago

Steun mijn project door ook een kaarsje te laten branden in Santiago met uw naam en wens. Steun dit gevecht tegen het onrecht van de kerk.

Sinds een paar weken ben ik voorbereidingen aan het treffen voor mijn fietsreis naar Santiago de Compostella. Op 15 mei om half tien 's morgens vertrek ik vanuit Landgraaf op mijn elektrische fiets. Het is 2500 km en ik neem er twee maanden de tijd voor. De terugreis is nog onbekend. Alle mogelijkheden staan nog open. Mijn wens is 25 jaar oud en ga ik nu vervullen. Omdat Wiel heel veel voor me uitzoekt, kan ik mij bezig houden met andere zaken die geregeld moeten worden.  De bedoeling is helemaal alleen te gaan. Wiel overweegt om  mee te rijden, ziet hier en daar nog problemen die ik niet eens wil zien of horen. Ik zie dat wel als ze op mijn pad komen. Er komt tijdelijk familie in mijn huisje wonen. Er is extra politiebewaking aangevraagd en gelukkig woon ik in een buurt met veel sociale controle, wat een heel veilig gevoel geeft, waardoor ik rustig kan vertrekken.

Sinds vorige week ben ik er achter gekomen dat Elektrische fietsers niet erkend worden door de kerk als zijnde een fietser. Zij krijgen geen erkenning in het register Santiagogangers, speldje en diploma en weinig of geen toegang tot de Refugio's, waardoor de reis veel duurder uit gaat vallen. Wel erkenning krijgen wandelaars, fietsers en paardrijders. Hoe onzinnig. Als je met je kont op een paard de tocht volbrengt en niets anders hoeft te doen dan te zitten, (het paard doet jouw werk), dan krijg je wel erkenning. Heel onrechtmatig en waanzin ten top. Een elektrische fiets rijdt echt niet als je niet trapt. Echter voor ouderen, ik ben nu 69, is het juist een vervoersmiddel wat maakt dat je dit soort tochten nog kunt maken, ook met mijn handicap. Om deze reden heb ik een brief geschreven naar de kranten, waarvan het Limburgs Dagblad heeft gereageerd, en ook omroep Max om hulp gevraagd. Zij zijn aan het bekijken of dit onrecht komende week in de vijf uursuitzending kan komen. Kunnen die niets doen dan zoek ik het bij andere omroepen en kranten.

Ook de herbergen en refugio's weigeren elektrische fietsers, waardoor de tocht aanzienlijk duurder gaat worden en bijna onbetaalbaar wordt. Wie steunt mij om onrecht recht te zetten? Stuur dit bericht door aan iedereen die je kent en vraag om te reageren. Je kunt mij steunen door € 2.50 over te maken naar banknummer 41.33.97.483 (mag natuurlijk altijd iets meer zijn omdat de reis nu extra duur wordt). Voor dat geld wordt voor u een persoonlijk kaarsje gebrand in Santiago met vermelding van jouw naam en steun. Help mee dit onrecht te laten verdwijnen voor een grote groep ouderen en licht gehandicapten.

Elke sponsor, waar een kaarsje voor wordt gebrand, wordt straks op het Blog vermeld, waarvan het adres nog wordt toegestuurd naar iedereen. Handig is ook je mailadres bij de storting te vermelden, omdat we bericht sturen zodra uw kaarsje is gebrand en bijgevoegde wens is uitgesproken. Santiago bereiken is een prestatie voor ieder dit op zijn of haar manier wil volbrengen op eigen kracht en de kerk zou dit juist moeten activeren in plaats van tegen te werken.

Wie helpt en steunt mijn initiatief om dit onrecht uit de wereld te helpen?

Wie weet kom jij ooit eens op het idee deze tocht te maken. Je hoeft maar de laatste driehonderd kilometer te fietsen om erkenning te krijgen van de kerk.

Ik wens u een hele fijne dag, Maus