Dag 21 04-06-2011 van Hourtin-Plage naar Le Porge

Afscheid van het strand Hourtin-Plage

Natuurlijk moest ik vanmorgen weer wakker gemaakt worden. Het is toch niet te geloven. Vanmorgen om 8.40 vertrokken. Het was een heerlijk appartement en ik neem met weemoed afscheid. De bakker aan de overkant had al brood voorgesneden voor ons. Belegd met kaas hebben we ook voor onderweg ons lunchpakket al klaar. Het is na een rustdag voor mij moeilijk weer op gang te komen. We volgend de bordjes St. Jacobsroute tot we ontdekken dat die een richting aangeven naar Hourtin, in plaats van de originele route naar het zuiden, zoals in het boekje vermeld. Een foutje misschien. Moesten die 3 km. dus weer terug rijden en begrijpen doen we hier niets van.

Het is opnieuw een prachtige route door de bossen. De zon schijnt, een ree vlucht vlak voor onze ogen het bos in en twee Haviken dansen op de wind boven onze hoofden. Ik voel me steeds meer een met de natuur om me heen en vooral gelukkig. Het enige storend element zijn de steekvliegen in het bos, vooral als we even stil staan om te drinken. De vogels zingen hun lied om ons heen en de duinweg is echt genieten. In Carcans Plage drinken we wat op een terrasje. Het is half elf en behoorlijk warm, zelfs een beetje benauwd. We ontmoeten een Marokkaans meisje, niet ouder dan 25 jaar, die in haar eentje  door Europa trekt, 5000 km.

Anderhalve kilometer buiten Carcans Plage krijgen we een moeilijke route. Het fietspad is hier maar 75 cm. breed en ongeveer 9 km. lang. Het bestaat uit betonplaten, die hoger liggen dan het zand ernaast. Gevaarlijk rijden en handen, polsen en ellebogen krijgen het flink te verduren om de fiets op het pad te houden. Is natuurlijk ook suggestief, want op de gewone weg gebruik je ook geen breedte van 75 cm. Maar het verschil in hoogte en het rulle zand ernaast maakt het angstig rijden. Sommige slechte stukken zijn nog smaller geworden door afbrokkeling. Als je maar iets scheef gaat vlieg je er af en kun je je behoorlijk bezeren. Op de slechte stukken en gaten is het extra uitkijken. Soms rij je zelfs over het ijzeren vlechtwerk wat in het beton zit. Je durft daardoor ook niet vrij om je heen te kijken, je blik is alleen maar gericht op het beton, om gaten en brokstukken te ontwijken. Slecht voor je banden en voor je lichaam. Je rijdt extra gespannen. Deze betonnen platen zijn in de 2^e wereldoorlog aangelegd om kustpatrouilles per motorfiets mogelijk te maken. Van Nederlanders onderweg horen we dat juist gisteren is beslist om er een fatsoenlijk fietspad van te maken. Het is vooral gevaarlijk als er tegenliggers komen. Een van de twee zal af moeten stappen. Gelukkig krijgen wij de meeste keren voorrang door de zware bagage.

Aan het eind van het pad, waar de weg weer overgaat in een normale asfaltweg staat een bankje en eten we de lunch. Het is twaalf uur. Mijn fiets staat pal naast me met mijn pet aan het stuur. Opnieuw land zo´n zelfde bruin/gele vlinder op mijn pet en blijft er behoorlijk lang zitten, vlak bij mijn gezicht. Helaas mijn toestel hangt ook aan het stuur, dus weer geen foto van de vlinder. De laatste 9 km. zien we in het bos ontelbare bordjes St. Jacobsroute staan, maar vlak voor het dorp Lacanau-Ocean is er weer niets te vinden. Men praat in het boekje over rotondes, maar we zullen het zeker niet goed hebben begrepen, want opnieuw rijden we totaal fout. En nergens een bordje van de route te vinden, ondanks dat we teruggereden zijn. Afijn, een mond en gebroken Frans met Engels vermengd brengt ons toch weer op de goede weg. Bij de bakker nog een lekker chocoladebroodje gehaald. Terwijl we dat op hun terras zitten te eten, worden we weggejaagd, want alles sluit om 12.30 u. Op dat moment begint het te plenzen en goed ook. We schuilen even, trekken regenkleding aan en terwijl we wegrijden, wordt het alweer droog. De eerste kilometers houden we alles aan, maar ondanks dat de lucht vol vocht zit blijft het droog en gaat alles weer uit. Hebben inmiddels bijna 10 km. extra gereden. Ons plan om vandaag wat verder door te rijden gaat niet door, na een discussie van wel of niet. We zijn op dat moment in Le Porge Ocean en hebben er ruim 50 km. opzitten.

Route door duinen en bossen

Ik wil naar Le Porge rijden en daar een hotel zoeken, Wiel wil liever 30 km. verder rijden naar Lege Cap-Ferret. Er is voor beiden wat te zeggen, maar ik vind dat de eerste dag na een rustdag niet gevolgd moet worden door een rit van over de 80 km. Wiel kijkt alles nog een goed na en samen besluiten we dan toch om de weg te nemen van 11 km. naar Le Porge. Het heeft 1 hotel, waar nog 1 kamer vrij is van 90 euro. We zeggen dat dit voor ons veel te duur is en dan maar doorrijden. De man draait zich om naar zijn vrouw en beiden gaan akkoord dat de prijs van de normale kamers wordt berekend. Heel netjes en coulant, want de kamer is vorstelijk. Er kunnen 4 a 5 personen royaal slapen en zitten. De hotelhouder zet voor het slapen gaan de fietsen in de hal, zodat ze veilig zijn. Complimenten voor hotel Du Porge in Le porge. Geweldige service en vriendelijkheid, ook voor mensen die geen ontbijt of diner nemen. Het is ook fietsvriendelijk, heel belangrijk.

Om half vijf rijden we nog even het dorp in om wat te eten en te drinken. Ontmoeten op het terras een Nederlands echtpaar welk al 30 jaar in Ierland woont. We kletsen een uur lang samen, de tijd vliegt, doen daarna onze boodschappen en terwijl ik nu schrijf, ligt Wiel alweer te ronken. Het is 18.38 uur. Wat heerlijk als je zo even kunt gaan liggen, gelijk slaapt en dan achteraf ook nog zegt dat je niet geslapen hebt. Is dat mannen eigen.

 Sorry, de tekens willen nog steeds niet zoals ik het wil. Het ene moment krijg ik ze goed, het andere moment verschijnen er hele ander tekens dan ik aangeef. Begrijp nog steeds niet van Office 7.

Inmiddels heeft het al geonweerd, hebben we een hagelbui achter de rug en is het afwisselend nat en droog. Genietend vanuit onze kamer met een raam van 6 a 7 meter breed, kunnen we zittend vanaf ons bed, alles buiten prima volgen. Vanaf Lacanau-Ocean hoorden we onweer in de verte, maar wij voelden de zon, ook al was er veel vocht in de lucht. Een enkele verdwaalde regendruppel begeleidde ons af en toe. Maar waar we ook kwamen, overal had het net geregend. Wie zegt dat wij geen beschermengelen hebben die ons tot nu toe droog overal heen brengen.

Gereden kilometers 66.99  in 6.50 uur. Gemiddelde snelheid  15.98 km.p. uur.