Dag 43 26-06-2011 van Portomarin naar Arzua 420 mt hoog

Drooghokken

Wie denkt dat de weg naar Santiago makkelijk is, helemaal dit laatste stuk, moet ik aanraden thuis te blijven. Zelfs ervaren wielrenners of mountainbikers krijgen er stevig van langs, laat staan onervaren bergrijders. Juist deze laatste loodjes wegen het zwaarste. De eerste twaalf kilometers, bergop en een beetje bergaf. Klimmend van 350 mt. naar 720 mt. hoog met klimmetjes van 5-7-8 en 10% zijn in deze temperaturen behoorlijk ingrijpend. Ook voor onze accu’s. En met die 10% klim zijn we vanmorgen om 20 over 8 begonnen. Tussendoor komen flinke afdalingen dus moet je weer opnieuw beginnen.

De vrouw van de boer joeg me steeds weg met de fiets, maar deze foto kon ik niet nalaten te maken.

De laatste 3 km. van de klim is een aparte ervaring. Vanaf de afslag naar Ventas de Naron delen we de weg met de wandelaars. We rijden door allerlei kleine dorpjes, waar ook veel vervallen huisjes staan. De wandelaars zijn er in grote meerderheid, de fietsers zijn veruit in de minderheid. Opvallend is dat veel jeugd de laatste 100 km. loopt. Dat viel gisteravond in Portmarin al op. Misschien is het zelfs een schoolproject voor veel scholen.

De jongste deelnemers

Tijdens een korte pauze in Ligonde hebben we contact met een vader en dochter uit New York. Zij waren in St. Jean Pied de Port gestart, evenals een familie uit Schotland, die hier per fiets was gestart en die we ontmoeten in Melide.

Vlak voor Legonde loopt een vader met een zware eigengemaakte wagen te sjouwen, met kindje en bagage er in, terwijl moeder met de twee zoontjes er achteraan lopen. Vrijwel direct hierna moeten wij weer de N547 op, de weg voor de wandelaars is voor ons weer onbegaanbaar. We rijden de hele dag door bos en ook een stukje heide. Wat verder rijden we langs en door Eucalyptusbossen. De bedoeling was door te rijden naar de stad Arzua, maar de hitte wordt ondragelijk en in een dorp voor Arzua vinden we een pension met mooie kamers en tegen redelijke prijs. Als we eenmaal gesetteld zijn en net buiten zitten wordt het me heel slecht. Misselijk, hoofdpijn en een gloeiend hoofd welk niet af wil koelen ook niet onder de koudwaterkraan. Ben een uurtje gaan liggen en zit nu heel rustig te schrijven, maar lekker voel ik me nog steeds niet. Morgen heel rustig aan doen, want zelfs tot twee uur fietsen is te lang in 40 graden. Het blijkt een lichte zonnesteek, mede veroorzaakt door te weinig zout en water. Tijdens het diner krijgen we gebakken paprikaatjes met veel zout. Heb er een heleboel van gegeten en volgens Wiel zie ik er al beter uit. Niet ongerust worden, morgen is alles weer over. We nemen veel rust vandaag en ook morgen doen we de laatste 45 km. naar Santiago in twee etappes.

Gereden kilometers  48.33   gereden uren  5.09    Gemiddelde snelheid  14.60  km.p. uur.