Een aardige restauranthouder liet ons alsnog op zijn wifi onze berichten sturen.
Om half zes vanmorgen waren de eerste wandelaars alweer aan het pakken. Ook Wiel is om kwart over vijf al aan het roken geslagen. Een heikel punt. In plaats van minder rookt hij meer, elke 3 dagen een pakje, waar ik het niet mee eens ben. Natuurlijk heb ik daar niets mee te maken en is het zijn eigen keuze, maar ik maak me er zorgen over. Iets wat ik moet laten, daar kom ik vandaag wel achter. Hoe meer ik er over val hoe meer er gerookt wordt. Afijn een ruziedag hoort er ook bij. Heeft ook te maken dat je je totaal niet vrij voelt op een kamer met 10 mensen. Het is onrustig. Wij lagen als eerste om negen uur in bed, maar iedere keer als er weer iemand binnen kwam om te gaan slapen schrok je weer uit het wegdoezelen. De laatste die binnenkomen sluiten ook nog eens de balkondeuren, geen ventilatie dus. Als ik wakker word om te plassen in de nacht is het eerste wat ik doe de deuren op kiepen zetten. Het stinkt in de slaapzaal naar allerlei lijfluchten, bepaald niet fris. Het is leuk geweest om mee te maken, maar of we er aan wennen, ik weet het niet.
Om half zes is het wassen en aankleden. Het is dringen in de badkamer met 22 mensen die allemaal vroeg op pad willen en waar maar 2 douches, 2 toiletten en 3 wastafels zijn. Die douches worden trouwens ’s morgens niet gebruikt. Men doucht als men moe binnenkomt van het wandelen of fietsen en ’s morgens heeft dat geen zin. Kost tijd en je wordt toch stoffig en vuil. Daarna ontbijten, inpakken en wegwezen om twintig over zeven. Inmiddels ruiken de bovengangen naar alle behoeftes die een groot deel van de mensen in de pot heeft achtergelaten. De ventilatie kan het niet aan.
Viana vanuit de verte gezien.
Het begint al direct met klimmingen van 5-7% met natuurlijk stevige afdalingen er achteraan. Het houdt niet op tot Viana. Hier nemen we even de tijd om het stadje te bekijken. Viana is een oude vestingstad en was de vroegere grensdoorgang naar Estella. Bij deze stad eindigt ook de Navarrastreek. De overblijfselen van de San Pedrokerk leveren prachtige foto’s op, evenals de Santa Maria kerk, waar ik alleen een foto van de ingang kan maken, wegens het afbreken van feesttenten. Binnen is net de mis geëindigd en kan ik nog wat plaatjes schieten. Bij de fontein staat een pelgrim. Hij vraagt eerst of het water te drinken is. Als in een meditatief ritueel blijft hij bedachtzaam kijken naar het water uit de fontein. Daarna neemt hij het water in zijn handen en drinkt. Het is zo’n bijzonder gezicht dat ik een serie foto’s van hem heb gemaakt. Als laatste gaat hij naast zijn backpack zitten en blijft voor zich uit kijken. Het is jammer, had hem graag gevolgd, maar we moeten door.
Wat opvalt is dat de kerken in Spanje van binnen steeds rijker bedeeld en ingericht zijn met kunst, beelden en schilderingen, met natuurlijk zoveel mogelijk bladgoud afgewerkt. Vele kerken worden momenteel ook gerestaureerd. Na een broodje en wat drinken door naar de volgende plaats. Logrono. Als stad kan ik het weinig waarderen. Te druk. Ik koop een nieuw notitieboekje en dan verder naar de nieuwe route zoeken. Het ging al dagen zonder omrijden, maar hier is het weer een doolhof. Ach ja, waarom niet weer eens 3 tot 4 km. omrijden. Wiel heeft vanmorgen voor het eerst heel even last van hoogtevrees, maar weet het te overwinnen. De dag is moeilijk door onzer beider slechte stemming en zwaar met beklimmingen en afdalingen. Het wordt steeds warmer en de batterijen krijgen het zwaar te verduren. De laatste beklimming is 12%. Het is inmiddels rond half drie. We zijn moe en uitgeput en zoeken hier een onderdak. Het eerste is de Auberge. Voor 5 euro mag je slapen met 12 man op een zaal. Op de eerste verdieping zijn alleen nog twee bovenbedden vrij. Nu zien we onszelf echt niet ’s nachts naar beneden klimmen om even naar het toilet te gaan. Geen probleem, we kunnen op de tweede verdieping ook slapen. Moeten wel 37 treden hoog alle bagage sjouwen. We besluiten eerst verder te kijken. In de andere Auberge Krijgen we een 2 persoons kamer. Moeten douche en toilet delen, maar tot nu toe zitten we hier helemaal alleen. Hebben samen de was gedaan, alles weer afgeknuffeld en vertrekken straks naar de bibliotheek om dit verhaal op het blog te zetten.
Even rustpauze voor de wandelende pelgrims. Schoenen uit en tenen goed bewegen.
Gereden kilometers 49.89 gereden uren 7.40 Gemiddelde snelheid 13.67 km.p. uur.
hoi mam en wiel.
BeantwoordenVerwijderenna een zware dag hoop ik dat jullie nu wel een goede nachtrust krijgen. het is niet alleen maar zonneschijn nog even doorbijten .
we zijn trots op jullie.
kus dees.
een mens z'n lust is een mens z'n leven truus
BeantwoordenVerwijderenmaak je niet zo druk ,geniet geniet en denk dan ',,,,,,,,,,oke we gaan als een speer het is zeker goed voor ons alle TWEE.
dikke kussen
en lieve groetten
Koen en Ria