Dag 32 15-06-2011 van Navarrete naar Santo Domingo de la Calzada

WIE WEET HOE DEZE TORSOORT HEET?

Huisvlijt in Santo Domingo

Om half vijf ben ik wakker door de beide buurvrouwen die vertrekken en dit bepaald niet zachtzinnig doen. Even later wordt Wiel ook wakker en besluiten we ook maar in te pakken. We hebben de beschikking over ieder een eigen badkamer, heel luxe. In de keuken eten we de restjes kaas, twee bananen, thee en jus d’orange. Restanten van gisteren. Om 7 uur rijden we weg, nadat ik de eigenaresse uit bed had gebeld. Moest de fietsen uit de garage hebben. Vanaf de tweede verdieping drukt ze op een apparaatje en kunnen wij na het opladen vertrekken. Het is koud, veel wind, vochtig en mistig. We beginnen met een sterk vals plat van 3% op de LR 342 richting Najera. Even later een klim van 1.5 km. 10%. Naar het dorpje Sotes 672 mt. hoog. En dat op je nuchtere maag. Niet echt gezellig. Bovenaan de klim staan 2 bankjes om uit te puffen. Nemen een kwartier de tijd voor onszelf en om de accu’s weer kans te geven bij te laden. Wiel heeft er geen druppel zweet bij gelaten, terwijl ik drijfnat ben en van alles uit moet pellen om lucht te krijgen. Natuurlijk moet een deel weer aangetrokken nu we de berg af gaan.

In plaats dat ze het niveau hetzelfde houden, krijgen we sterke dalingen en beklimmingen van 6 tot 7%. Als automobilist realiseer je je dat nooit, maar nu als fietser vraag je jezelf af waarom men tot grote hoogten stijgt, vlak voor een dorp een sterke afdaling en aan de voet van het dorp dan ineens weer sterk omhoog. Tijdens een van de afdalingen zweeft er een hele grote buizerd vlak boven ons hoofd.

Is het geen mooie pelgrim?

Rond negen uur komen we aan in Najera, een oud koningsstadje. Het is gelegen tegen een roodbruine rotswand vol met holen en gaten. Lijkt op gatenkaas.  We ontbijten eerst, heerlijke broodjes met allerlei soorten omelet. Hier moeten we een keuze maken naar Santo Domingo. We kunnen de N120 volgen of, zoals het boekje aangeeft, naar beneden de 205 volgen richting Sierra de la Demada, waar enkele kloosters zijn gelegen. Daarna bij Bandaran afslaan tot Vilar. Van daaruit weer omhoog. Ik mag kiezen en hoop op de mooie route. Het loopt uiteindelijk in een omweg van 12 km, omdat we de afslag Bandaran niet vinden. Ligt aan ons zelf. We hebben niet goed gelezen en dat kost kilometers. Maar was de tocht nu mooier? Nee, beslist niet. Het is alleen maar druivenstreek en landbouw. We hebben er behoorlijk spijt van. De temperatuur is inmiddels ver boven de 27 graden opgelopen en we zijn blij als we aankomen in Santo Domingo.

De Auberge heeft geen tweepersoons kamers. We komen terecht op een kamer met 24 anderen. Krijgen wel een benedenbed naast elkaar. Het is een nieuw gebouw en hoog nokdak. Hoop dus dat er een beetje goede ventilatie is vannacht. De bagage mag bij uitzondering met de lift. Gelukkig, ik kan bijna niet meer tillen. De pijn in beide muizen van mijn handen is op sommige momenten ondragelijk.

Naast het bed van Wiel is een loze hoek waar we veel bagage kwijt kunnen, het voordeel van een benedenbed. Om kwart voor twee klaar met douchen en opgefrist pikken we een terrasje. De stad valt ons wat tegen. Wat het meeste stoort is dat we voor de kathedraal toegang moeten betalen. Een principekwestie van ons beiden, nee dus. Een kerk is openbaar bezit en dient als zodanig in onze ogen toegankelijk te zijn voor iedereen. Misschien verkeerd gedacht, maar wij beiden zijn het hier 100% over eens.

Het wordt steeds heter. Wiel gaat in de schaduw op een bankje liggen, ik duik een uurtje in bed. Hier in de Auberge is wel wifi, maar ik weet niet of ik alles er wel op krijg, anders hebben we net zo’n probleem als gisteren.

Ook het fototoestel geeft problemen met overzetten vandaag. Een aantal foto’s zijn spoorloos verdwenen. Proberen het straks nog via het toestel van Wiel op de computer te zetten. Het is een dag met allerlei hindernissen. Mijn computertje van de fiets viel vanmorgen op de stenen vloer totaal uit elkaar. Alle kilometers en andere tellingen zijn verdwenen. Gelukkig weten we nog een oude stand en tellen we de kilometers van Santiago erbij, maar of het allemaal klopt zijn we niet zeker van. Het loopt allemaal niet zoals we willen, maar blijven optimistisch. Kan zijn dat we wat moe worden. De tochten worden zwaarder, de bergen hoger. Maar geloof ons, we houden vol. Nog een slordige 600 kilometer.
Opnieuw problemen. Er is wel wifi in de Auberge, maar afgeschermd en met onze eigen computer geen contact. Dus nog snel naar het cafe ernaast waar ik alles via hun wifi op internet kan zetten.
Welterusten voor straks.

Gereden kilometers 52.88   gereden uren 6.00  Gemiddelde snelheid 15.22 km.p. uur.