Dag 41 24-06-2011 van Vega de Valcarce via Cebeiro (1310 mt.) naar Triacastela 665 mt.

Vanmorgen om 8.45 u. vertrokken. Gelukkig hebben we beiden heel goed geslapen. Het was ook heerlijk rustig in ons pension en we hadden de kamer voor ons alleen. We hebben twee stapelbedden tegen elkaar aangeschoven, zodat we eindelijk weer eens het idee hadden in 1 bed te slapen. We rijden door kleine dorpjes met veel vervallen, of zelfs leegstaande huizen, zoals Ruitelan en Las Herrias.(700 mt).

Om 10.38 u., we hebben net 11 km. geklommen, passeren we de grens naar Galicia. Inmiddels hebben we al bergen beklommen van 6-7% en 7-8%. Het hakt er behoorlijk in en menig keer moeten we even op adem komen. Hierna volgt een nog steilere klim 8-9% naar Puerto Pedrafita. We drinken en eten hier wat. Af en toe staan we te trillen op onze benen van inspanning, maar geen van beiden zouden we dit willen missen. Zaten we vanaf onze slaapplaats zo’n 200 meter onder de snelweg, vlak voor Puerto Pedrafita zitten we op gelijke hoogte en in onze verdere klims naar Cebreiro 1310 mt.zien we de snelweg zelfs ver in het dal liggen. We komen hier om 12.10 aan. Drinken en eten wat. Opvallend is dat bijna iedereen onderweg cola drinkt. Ik ben er geen liefhebber van, maar het geeft iedere keer weer een dosis energie, die we hard nodig hebben.

Cebreiro is een heel oud dorpje waarin je jezelf in de middeleeuwen waant. Het kerkje is uit de 10^e eeuw  en is bekend langs de hele route. Bij bewolking krijgt het dorp een mysterieus tintje, een verklaring voor de vele legenden. De ridders waren hier steeds op zoek naar de Graal, heilige beker (uit het routeboekje) Er is vast heel veel over dit dorp op internet te vinden en het is teveel om nu op te zoeken. We steken hier kaarsjes op, dit zijn nog echte, terwijl in de meeste kerken allemaal elektrische lichtjes aan gaan. Ik vind dit persoonlijk niet passen voor een kerk, maar daar trekken zij zich niets van aan.

Twee van onze 4 kaarsjes die we gebrand hebben. 1 euro per echte grote kaars, waar kom je dat nog tegen?

De provincie Galicia is heel anders dan wat we tot nu toe te zien kregen. Er is wat landbouw, met daarnaast veel bebossing en je vraagt je vaak af waarvan de mensen kunnen bestaan en hoe al die dorpjes zo diep in de dalen en bergen overleven. Er staan ook veel vervallen en verlaten huizen.

Vanaf Cebreiro rijden we door naar Alto de Poio op de San Roque. 1270 mt. Hier staat een levensgroot Pelgrimsbeeld. Natuurlijk mogen we daar samen even op de foto van een van de andere fietsers. Dan opnieuw een klim van 7-8% naar het hoogste punt van de dag 1335 mt. hoog. Vanaf hier begint de afdaling 12 km. lang. Om even over half vier komen we aan in Triacastela. We vinden al vrij snel een keurige Auberge langs de weg. Het ene zaaltje is vol in het andere zaaltje kunnen we kiezen welke bedden we willen. Tot nu toe is er 1 persoon bijgekomen. De meesten lopen of rijden voor naar lager gelegen plaatsen. Echter op onze batterijen hadden we nog anderhalf lampje, dus durven we niet te riskeren dat we weer moeten klimmen en met lege batterijen komen te staan. Tot nu toe hebben batterijen en fietsen zich fantastisch gehouden. Toch zou er een kleiner verzet bij mogen komen, terwijl b.v. het grootste verzet, no.8, nauwelijks gebruikt wordt door de gemiddelde persoon.

Veel Spanjaarden rijden de routes van de wandelaars, die nog veel steiler zijn dan de weg. Hoe zij soms naar boven moeten en ook kunnen lopen met hun bagage is mij een raadsel, zelfs al hebben zij veel lichtere fietsen.

Gereden kilometers  40.51   gereden uren   7.35    Gemiddelde snelheid  13.30  km.p. uur.