Dag 6 20-05-2011 Van St. Quentin naar Compiegne

Als we om kwart voor zeven opstaan is het mistig. Het liefst wil ik me nog eens omdraaien, terwijl Wiel al kant-en-klaar staat. Een uur later plenst de regen met bakken uit de hemel. De lucht trekt steeds meer dicht, totdat we vertrekken. Er vallen nog een paar miezerige druppels als we rond half tien langs het kanaal fietsen, maar tegen half twaalf komt af en toe een verdwaald zonnestraaltje. Het blijft mistig, bewolkt en grauw de rest van de dag tot Noyon, waar we rond twee uur zijn. Volgens de kaart nog 24 km. naar Compiegne.   

Langs het kanaal

Op de D67, richting St. Simon passeren we de eerste Refugio in het dorp,  Tugny et Pont, ongeveer 15.5 km. vanaf St. Quentin. Het ziet er prachtig uit en is geopend van 17 tot 19 uur. We rijden door kleine dorpjes waar vogelouders druk in de weer zijn hun kinderen eten te geven. Maar ook tussen de korenvelden hoor je het kleintjes schreeuwen en zie je de ouders af en aan vliegen. In elke struik langs de weg hoor en zie je wat. De bermen staan vol klaprozen, korenbloemen, margrieten en kamille. Het is genieten van al wat om ons heen gebeurd. Korenvelden wijven hun aren, lichtgeel en groen kleurend. Het koolzaad laat hier en daar al haar gele bloemetjes zien.

Rond 11.50 komt mijn vrouwelijk probleem weer boven. Er staat langs de kale weg, midden in het veld een driekante heg met in het midden een groot kruisbeeld op een hoge vierkante steen. De heg is de enige beschutting waar ik achter kan zitten, althans dat dacht ik. Wanneer ik op mijn hurken zit, merk ik dat ik van beide zijkanten precies in het oog zit, vanaf de weg gezien. Er komt volgens Wiel zelfs een bus militairen langs die alles kunnen zien. Het werd een ware bevalling. De langsrijdende automobilisten hebben er plezier van. Nog geen twee tellen later moet ik opnieuw. Het op mijn hurken zitten had mijn knieën geen goed gedaan, dus nu maar excuses gemaakt aan onze Lieve Heer en achter zijn kruis half op de steen gaan zitten hangen tot mijn hart was gelucht. En Wiel maar lachen en wachten.  Rond 1 uur vinden we een dorpswinkeltje, annex cafeetje, waar we voor het eerst die dag wat kunnen drinken. Echter om thee vragen was een belachelijke zaak. Dus dan maar cola gedronken. Als we buiten komen is de wind, die het tot nu toe af had laten weten, weer harder geworden.  Er zijn nog wel heuvels te beklimmen, maar onze benen zijn sterker geworden. We leren ook de batterijen beter beheersen, door tijdens afdalingen de stroom af te zetten, waardoor we meer kilometers kunnen maken en toch stroom overhouden.

In Noyon houden we een kleine pauze om de eerste Gothische Notre Dame kathedraal te bekijken met daaraan vastgebouwd de middeleeuwse bibliotheek uit 1502.  Het werd gebouwd in de overgangsperiode van Romaans naar Gotisch. In deze kathedraal zijn Karel de Grote en Hugo Capet, de eerste koning na de Carolingers gekroond.

Vanaf Noyon besluiten we de route een stukje in te korten door meer rechtstreeks te rijden. Toch mooie wegen, maar we besparen ons zeker tien kilometer. Het weer werd iets beter. De mist is opgetrokken, grauwe wolken veranderen in een blauwe lucht, met hier en daar nog wat grijs ertussen.  Mijn pet heb ik de hele dag ver over mijn hoofd getrokken. Gisteravond was mijn vooruitstekende neus zo verbrand, dat het nog steeds pijn doet. Volgens Wiel beschermd mijn pet mijn neus, maar ik geloof er niets van. Bovendien krijg ik er alleen  maar hoofdpijn van. Er zijn weinig heuvels  en hele stukken rijden we door het bos. Het is te warm voor een jasje, maar weer te koud om zonder te rijden.

. Om 17 uur komen we aan in Compiegne.  Ook hier vinden we weer een Etappe hotel. Zelfde prijs als in St. Quentin en prettige ontvangst. Na het douchen het stadje in. We vinden een paar beelden van Jeanne D’Arc  en natuurlijk weet ik vanuit de Franse geschiedenis dat Lodewijk de 16^e en Marie Antoinette hier gevangen genomen zijn. De hele Franse geschiedenis heb ik altijd gevolgd, maar juist over dit stuk, de weg naar Compiegne, extra veel gelezen. Marie Antoinette heeft me altijd geboeid.

Stadhuis van Compiegne met op de voorgrond beeld van Jeanne D'arc

Gereden kilometers: 73. 46 Aantal uren 7.30 uur Gemiddelde snelheid 17.20 km. per uur.