Dag 2: Door weer en wind van Hermalle-sous-Huy via Namen naar Spy

Het slapen vannacht was een beetje bekrompen in een bed van 1.20 breed. Wiel met zijn lange benen kon geen kant uit, dus schoof hij steeds meer naar mijn kant. Omdat het smal was lagen we aan elkaar te plakken, niet prettig, maar desondanks toch redelijk geslapen. Vermoeidheid had de overhand. Het ontbijt was prima en het grote haardvuur knapperde al heerlijk toen we beneden kwamen. Het zijn van die grote schouwen, die al die kastelen hebben, helemaal zwartgeblakerd en prachtig van vorm. Om jaloers op te worden. We mochten zelfs brood maken om als lunch mee te nemen.

Om negen uur vertrokken. Het was een harde wind en natuurlijk altijd tegen. De tocht gaat tot Namen langs de Maas. Er is veel industrie. Op gegeven moment zie ik een koeltoren waarvan het draaiende  water een prachtige foto oplevert. Prompt worden we aangesproken door een paar werklui dat we niet mogen fotograferen. Ik stop en ontdek even later dat mijn camerariem is verdwenen. Terwijl Wiel en ik lopen te zoeken komt iemand van de beveiliging naar ons toe. Hij wil graag de foto’s zien die ik heb gemaakt. Geen probleem volgens de man en hij loopt weg. Even later draait hij om met mijn riem in zijn handen. Gelukkig. Hij wenst ons nog een bon voyage.

In Andenne drinken we om 11 uur koffie. Volgens Wiel nog wat vroeg, omdat we net gegeten hadden,  maar ik heb behoefte aan iets warms om even bij te komen van de kou. De wind wordt alsmaar harder en even later plenst het met bakken uit de lucht. De regen snijdt in onze gezichten. We trachten onder een boom te schuilen, maar het stopt niet. Op verzoek van Wiel doe mijn helm op over mijn drijfnatte haren. Mijn pet draag ik allang niet meer, sinds hij gisteren tot 2x toe afwaaide en Wiel er achterheen moest hollen. De regen komt dwars door de helm heen, dus weer gestopt om mijn pet onder de helm te stoppen. Het houdt in ieder geval mijn hoofd warm. Onze vingers zijn verstijfd door de kou. Het is 12 graden zag ik in Namen. Als ik alleen was geweest zou ik hier gestopt zijn, maar we hadden ons voorgenomen om 60 km. te fietsen, dus gaan we door. Bij Spy is het  genoeg. 67.88 km. Door en door koud, vinden we eindelijk een behaaglijke kamer met verwarming.  Natuurlijk heeft Wiel een beetje gelijk als hij zegt dat we niet telkens  met slecht met 45 km. kunnen stoppen. Toch moet er een tussenweg te vinden  zijn dat we dan iets minder lang fietsen. Door de harde tegenwind raken de accu’s ook veel sneller leeg. Wielde haalde het nog maar net tot ons slaapadres in Spy

 Ik spoel eerst mijn lange fietsbroek uit, zodat ik die morgen weer schoon aan kan. Neem een lange douche om warm te worden. Daarna op zoek naar eten. Geloof het of niet. Pizzeria, gesloten wegens verbouwing. De Chinees en twee fritures gesloten op maandag. Uiteindelijk vinden we een supermarkt die nog net 4 broodjes heeft en twee koffiebroodjes. Daarna op zoek naar de pastoor, die een stempel in het paspoort moet zetten. Het is een Afrikaanse priester die nog nooit van de pelgrimsroute heeft gehoord. Het duurt wel tien minuten voor hij alles op het paspoort wel drie keer heeft gelezen voor hij een stempel zet.

Wat we ons goed realiseren  is dat we afspraken betreffende het aantal kilometers meer van het weer af moeten laten hangen. En wat vroeger vertrekken, zodat we meer tijd hebben om rond te kijken. Het weer in Namen was dermate slecht en we waren zo door en door koud, dat we zijn doorgereden, terwijl ik normaal daar graag een paar uurtjes had rondgekeken.

Gereden km. 67.88   Tijd inclusief pauzes 6.45 uur.