Vanmorgen uitgeslapen tot half acht vanaf tien uur gisteravond. Een flinke ruk. Langer lukt ook niet. De wandelaars vertrekken hier al hier vroeg en de meesten houden er geen rekening mee dat er nog andere mensen slapen. Aan het ontbijt zit twee meisjes uit Singapore en Californie. De laatste ligt hier al drie dagen ziek en voelt zich nog steeds niet in orde. Ze lag hier op een kamen met 7 personen en dat was veel te onrustig. Ze vertrekt nu naar een ander pension en krijgt daar een kamer voor zich alleen. Beide meisjes trekken vaker rond in de wereld, zijn achter in de twintig en zien er niet uit alsof ze hiermee willen stoppen. Van het meisje uit Hongkong krijgen we het webadres; www.couchsurfin.org Je krijgt als je daar lid van wordt voor heel weinig geld of zelfs gratis onderdak over heel de wereld en zij maken daar beiden gebruik van. Wij hadden er nooit eerder van gehoord, maar wie weet kunnen we het nog eens gebruiken. Het gesprek is zo breed en interessant geworden dat het meisje uit Hongkong moet hollen om haar trein nog te halen. Ze was hem helemaal vergeten. Wiel gaat zich steeds beter redden met Engels, waardoor het gesprek ook voor hem plezierig blijft.
Al dagen had ik het probleem dat van mijn gebit een kies had losgelaten. Stokbrood eten of iets hards, de kies kwam weer uit de prothese. Gelukkig voelde ik dat meestal, drukte hem er weer in en kauwde verder. Vanmorgen echter voelde ik niets en weg kies, op weg naar mijn maag. Een scherp randje irriteerde behoorlijk. Tijdens een toertje op de fiets reden we langs een dentist, die een nieuwe kies heeft ingezet. We mochten 2 uur later terugkomen en 50 euro betalen om het gebit op te halen. Ik kreeg netjes een rekening voor het ziekenfonds, maar mijn naam moest ik er zelf op invullen, dat was te moeilijk.
Vandaag foto's van Wiel, gisteren gemaakt toen het noh mooi weer was.
Tijdens de wachttijd bij de fietsenmaker nieuwe voorremmen op mijn fiets laten zetten. Die van Wiel waren vernieuwd voor de tocht, maar de mijne had ik in april al laten vernieuwen. Om geen risico’s te nemen lieten we ze even nazien. Het was echt nodig. Ook Wiel zijn fiets even gecontroleerd, maar daar was alles nog goed. Ze moesten alleen even bijgesteld. Dan naar de supermarkt. Wiel kwam in gesprek met een medetrekker en het probleem 'brood' werd aangekaard. Hij had de oplossing. Er blijkt in de grote supermarkten Amerikaans bruin brood te koop, welk dagen lekker blijft en zacht is. Terwijl Wiel de winkel inloopt om dat te halen pas ik op de fietsen. Tijdens het winkelen vind Wiel 50 euro. Wat nu. We wachten een half uur bij de kassa’s om te kijken of iemand op zoek is naar zijn/haar geld om het terug te geven. We kunnen het ook wel bij de kassa’s afgeven, maar dan wordt het misschien in hun eigen zak gestoken. Dat kunnen we zelf ook. Echter niemand is op zoek naar zijn/haar geld. Wat nu? We voelen ons er niet prettig bij, maar weten ook geen oplossing en ons gebrek aan Frans speelt daarbij ook een rol. Uiteindelijk hebben we er de tandarts maar mee betaald, dat was precies 50 euro, maar voor ons beiden voelt het nog steeds niet prettig.
De Linkerberg is 1057 mt. hoog en moeten we morgen overfietsen.
Als we een uurtje rusten in de middag krijgen we een Frans echtpaar op de kamer. Gisteren hebben we geboft en de kamer vannacht voor onszelf gehad. Nu moeten de onderbroekjes aan de billen blijven en voor mij een nachthemdje aan. Niet prettig, maar dat wisten we van tevoren. Kunnen we gelijk ervaren hoe dat in de Gites in Spanje gaat. Daar slaap je zelfs met 8 of 10 man op een kamer.
Mocht iedereen thuis nu denken dat er twee slanke dennen na afloop thuiskomen, moeten we je toch teleurstellen. Je eet veel meer en altijd buitenshuis eten is bepaald niet goed voor de slanke lijn. Vanmiddag terug naar de supermarkt om zelf eten te halen. In de grote keuken hier in de Gite mogen we zelf koken. Het zijn van die gemixte Hollandse zakken groenten met aardappeltjes die we nog even hebben gehaald. Misschien ook niet vetvrij, maar wel degelijke groenten. Vanavond wordt het inpakken en morgen vroeg op weg naar de grens. Hebben overtollige bagage uitgezocht. Wat al die tijd niet gedragen is en toch oud, wordt achtergelaten. Wat belangrijk is en bewaard moet blijven per post naar huis gestuurd. Hoe minder bagage we vanaf nu bij ons hebben hoe beter. Het zal nog zwaar genoeg worden. Zo mooi als het weer gisteren was, zo koud en vochtig is het weer vandaag. Duimen maar dat het morgen beter zal zijn. Voor straks, welterusten, want wij kruipen vroeg onder de wol.
Zaten we gisteren nog te eten op een terrasje in de zon met een heerlijk glaasje bier, vandaag een echte Hollandse pot met veel groenten en gebakken aardappeltjes.
lekker gekleurd en bolle toetjes, ziet er gezond uit, dus lekker blijven fietsen.
BeantwoordenVerwijderende bovenste foto vind ik trouwens erg mooi en bijzonder gemaakt. het lijkt wel Gods hand. of je ziet er iets anders in, kan ook.
kusjes
Diane