Dag 29 12-06-2011 van Roncesvalles naar Puente la Reina

Gisterenavond realiseerde ik me in bed hoe dit gevecht tegen de bergen ook een gevecht is met je lichaam. De geest en ziel komt op zo’n moment helemaal niet meer aan bod. Het is een vorm van overleven met je lichaam en hopen dat de batterijen van de fietsen het halen.

Om kwart voor zes vanmorgen waren we al wakker. De eerste wandelaars en fietsers zien we rond half zeven op stap gaan, beladen met grote stokken, de Jakobsstaf. Met flinke stevige stappen en zware rugzakken op de rug, zien we er al velen voorbij ons raam lopen. Er is er een bij die loopt zelfs op blote voeten, zijn vriend met zo’n ronde tent aan zijn arm. Ook wij willen vroeg op pad. Zien of we Pamplona kunnen bereiken.

Om half acht vertrekken we en beginnen met een paar klimmetjes van zo’n 6% omhoog. Het is werkelijk ijzig koud. En binnen een paar minuten trekken we alles aan wat we hebben. Mijn gewone handschoenen over de fietshandschoenen. Wiel diept zijn handschoenen onder uit de tas en trekt zijn regenbroek aan over zijn fietsbroek. En nog is het niet voldoende als bescherming, maar we moeten het er mee doen.

In Erro nemen we, verkleumd als we zijn, om warm te worden een heerlijk ontbijt en warme koffie en thee. Hier beslist Wiel dat ik mijn gevoel, betreffende de te volgen weg, moet volgen. Dan wordt het geen Pamplona maar de route eromheen. De route wordt daardoor langer, maar veel en veel mooier. Ik ben geen stadsmens en kathedralen hebben we al zoveel gezien en zullen we nog genoeg zien. Bij de meesten blijft Wiel zelfs buiten zitten, omdat hij liever de fietsen in de gaten houdt.

Deze weg de NA 2330 gaat door het dal van  Rio Erro, door bossen, tussen prachtige rotsformaties door, langs weiden en bouwgronden. Het is echt genieten en we maken prachtige foto’s. Het dal zit ook vol vlinders in alle kleuren en soorten.Teveel om op de site te zetten. Bij Urroz gaat de weg over naar de NA 234. Bij deze kruising ontmoeten we Enrique Zozaya, een wielrenner. Hij besluit een stuk mee te rijden om ons op de goede weg te laten blijven. Dat we langzamer rijden maakt hem niets uit. Hij is overal geweest en spreekt goed Engels, Wiel gaat het ook steeds makkelijker af.

5 Km. voor Campanaz nemen we afscheid, natuurlijk met een foto en het adres van ons blog zodat hij ons kan blijven volgen. Leuk al die contacten onderweg. Even voorbij Campanaz, welke we rechts laten liggen om een stukje N 12 te volgen, zien we een benzinepomp. We eten en drinken hier wat, voor we verder trekken. Vanaf de N12 slaan we af naar de NA 601 richting Puente la Reina. Ongeveer 8 km. voor Puente la Reina zien we een prachtig kerkje in St. Maria de Eunate, waar we een stempel halen voor ons boekje. Nauwelijks binnen worden we er weer uitgejaagd, het is rusttijd voor de beheerder. Gelukkig heb ik nog een paar foto’s kunnen maken.

Vanaf elf uur vanmorgen liep de temperatuur van 5 tot ongeveer 28 graden op Het is verzengend en we zijn blij dat we bij binnenkomst direct een goede kamer hebben gevonden.

Wat opgefrist gaan we toch weer even het stadje bekijken. De kerk ziet er zo indrukwekkend uit dat ik Wiel roep om ook even te kijken. Werkelijk alles is goudkleurig. Een beetje overweldigend omdat het altaar werkelijk van onder tot boven in de nok is bedekt met goud en beelden. Het stadje is leuk om door te rijden. Smalle straatjes en kleine terrasjes in de schaduw. Huizen van 3 en vier hoog met allemaal ijzeren balkons al dan niet met bloemen en planten versierd.

De weg was veelal naar beneden alleen in het begin dus wat klimmetjes en op het eind een paar. Heerlijk rijden, mooie weggetjes en ieder van ons heeft dit alles op zijn eigen manier verwerkt. Deze tocht is voor ons beiden heel waardevol. Het brengt ons steeds dichter bij elkaar met liefde, begrip en respect, waar we beiden heel blij mee zijn. Later op de avond nog een kleine aanvulling. Gaan nu eerst even eten.

Vanavond was er weer een pelgrimsdiner voor 11 euro p.p.. Mijn hemel. Er stond een hele fles wijn op tafel voor ons tweetjes, was bij de prijs inbegrepen. Er waren voorgerechten tussen- en hoofdgerechten met van alles en nog wat en als laatste toetjes, te kust en te keur. Natuurlijk hebben we veel teveel gegeten en Wiel heeft hem behoorlijk om na 3 glazen wijn. Moet hem echt de trap afhelpen. Hij loopt te giegelen en heeft plezier om zichzelf. Is in bed gaan liggen en snurkt de wereld uit. Onze buren in de andere kamer zullen er vannacht nog plezier aan beleven. Zelf heb ik er ook 2 soldaat gemaakt en dat voor iemand die zelden drinkt. Maar…., ik kan nog schrijven. Moest wel zoetjes in de wijn doen, was voor mij veel te zuur. Smaakt heel lekker al zal een kenner er zeker van gruwen.

Terwijl we aan tafel zitten komt er wat later nog een Nederlander binnen. Hij is  alleen en we nodigen hem uit bij ons te komen zitten. Hendrik Vis uit Rotterdam. Het is een gezellig gesprek, over en weer en we genieten er alledrie van. Ook Hendrik kreeg een fles wijn voor zich alleen. Hij drinkt de helft op en biedt Wiel en mij de rest aan. We laten het voor wat het is. 1 Fles voor ons samen was meer dan genoeg. Ook Hendrik kan behoorlijk wat eten wegstouwen. We kunnen er alledrie weer tegen voor een paar dagen. En dan smaakt brood ook weer heel lekker als avondmaaltijd. Hoop dat we er morgen niet al teveel last van hebben.

We waren helemaal vergeten dat het Vaderdag en Pinksteren was. Dus voor alle vaders nog een fijne Vaderdag gewenst en voor allemaal hele fijne Pinksterdagen. We weten soms echt niet wat voor dag het is. Leven zonder tijd of gedachte of het nu zondag, vrijdag  of maandag is. Veel liefs allemaal en tot morgen

Gereden kilometers 74.01 + 4.47 in het dorp zelf  In 7.30 uur. Gemiddelde snelheid 19.14 km.p. uur.